...Çok olmuş yazmayalı:)
Yürümeye başladık ve artık dur durak yok.Sürekli ayaktayız merakımız arttı.Meğer anne için en şanslı dönem bebeklerinin ayaklanmadığı dönemmiş.Çocuklarımız büyüdükçe sorumlulukları zorlukları okadar çok büyüyor.
Sabah 6:30 da kalkıyoruz 20:30 yatış saatimiz bu saate kadar durma yok anneyi çıldırtmaya devam mantığıyla ilerliyoruz.Yoruluyorum ama oğlumun mutlu hallerini görünce bütün yorgunluğum gidiyor.
Ve yürümeyle düşmelerimiz başladı.Geçen gün düştü kafasını vurdu anında morardı şişti.Çok korktuk.Oğlumun canı çok yandı .Hemen gözetim altına aldık.Allah'a şükür bir sorun olmadı.Çok dikkat istiyor.Devamlı gözümüzün önünde olması lazım.
Çok haraketli,zor,tempolu günler aylar yıllar beni bekliyor:) Sanırsam zaptedilmesi zor bir oğlum var:)